Van alle dilemma’s in het leven is het online vs. offline dilemma er eentje die mij de laatste tijd bezighoudt. Als blogger, instagrammer, twitteraar, facebook-er, whatsappen en-ga-zo-nog-maar-even-door vind ik de online wereld doorgaans een fijne plek. Een plek waar ik mijn schrijfsels de wereld in kan slingeren, waar ik mijn creativiteit kwijt kan, waar ik inspiratie op kan doen en waar ik contacten onderhoud met andere “onliners”. Soms vind ik de online wereld zo fijn dat ik de online wereld verkies boven de offline wereld. Maar soms kan mijn voorkeur in een paar dagen 180 graden draaien. Dan verkies ik de offline wereld boven de online wereld. En juist doordat dit zo kan verschillen heb ik soms het idee dat ik moet kiezen. Dat ik een wereld “in de steek” laat. Dan begint mijn online vs. offline dilemma aan me te knagen en moet ik weer even wat.
Dat is nu ook het geval: het is kerst geweest, oud en nieuw staat voor de deur, ik heb vakantie en ik heb eigenlijk weinig zin om me bezig te houden met de online wereld waar ik me doorgaans zo fijn in en bij voel. Waar ik vorige week misschien nog heel veel zin had om flink te bloggen, mooie kerst- en oud en nieuw artikelen in elkaar te knutselen, fijne feestdagenfoto’s te schieten en lekker veel andere blogs te lezen, heb ik nu voornamelijk zin om offline te zijn. Om me in het offline leven te bevinden en om vooral van het “hier en nu” te genieten.
ik heb eigenlijk weinig zin om me bezig te houden met de online wereld waar ik me doorgaans zo fijn in en bij voel
“Nou ga je gang meid” zou je zeggen. Maar hoewel ik het steeds beter kan negeren heeft dat online stemmetje in mijn hoofd soms toch wat moeite om haar klep te houden. Het zeurt dan en zegt tegen me dat ik het niet kan maken om 4 dagen geen artikel online te zetten, 5 dagen geen foto op Instagram te plaatsen en pas heel laat te reageren op whatsappberichten. Het online stemmetje spreekt soms ook haar teleurstelling uit: “dit is juist te tijd waarin je tijd hebt om te bloggen, waarin je uitgebreide artikelen kunt schijven over de kerst en waarin je een mooie tekst kunt schrijven om iedereen een geweldig 2018 te wensen”. En dat is helemaal waar, maar tegelijkertijd weet ik ook dat dit juist de tijd is om lekker offline te zijn. En dat offline zijn helemaal niet verkeerd is, sterker nog: dat offline zijn juist heel erg goed is om extra te kunnen genieten van qualitytime met vrienden en familie.
hoewel ik het steeds beter kan negeren heeft dat online stemmetje in mijn hoofd soms toch wat moeite om haar klep te houden
En dat is wat ik de afgelopen dagen aan het doen ben en de aankomende dagen waarschijnlijk ook nog zal doen. Ik zal het online stemmetje steeds meer negeren en steeds beter naar het offline stemmetje luisteren. Ik wil alle online verwachtingen die ik van mezelf heb en waarvan ik denk dat anderen die ook van mij hebben laten varen. En als mijn offline stemmetje tegen me zegt dat het prima is om me weer (even) in de online wereld te bevinden dan zal ik dan doen. Want het online vs. offline dilemma is er eentje die ik zelf eigenlijk creëer omdat ik verwachting van mezelf heb en denk dat anderen die verwachtingen ook van mij hebben.
het online vs. offline dilemma is er eentje die ik zelf eigenlijk creëer omdat ik verwachting van mezelf heb en denk dat anderen die verwachtingen ook van mij hebben
En eigenlijk moet ik daar gewoon mee kappen. Ik moet gewoon lekker doen waar ik mezelf goed bij voel. En dat moet jij ook. Want als dit dilemma jou bekend voorkomt dan hoop ik dat je die verwachtingen die je van jezelf hebt ook los kunt laten en dat je daardoor kunt genieten van hetgeen dat op je pad komt. Of dat nu het plaatsen van een mooi blogartikel, een kopje thee drinken met je oma, een spelletje spelen met vrienden, een wandeling maken in je eentje, een mooie foto plaatsen en/of het genieten van een heerlijk etentje is. Leef in het hier en nu, of dat nu on- of offline is, en geniet.
Komen dit soort dilemma’s jou bekend voor?
Wat een mooie conclusie en je hebt helemaal gelijk! Als je geen zin hebt om te bloggen of gewoon even iets heel anders wilt doen, is er niets mis mee om je daaraan over te geven, ook als dat betekent dat je een week geen Instagramfoto plaatst. Soms mag ik die druk ook nog wel iets meer loslaten. Ik vind de laatste zin van je artikel dan ook helemaal raak!
Wat een herkenbaar artikel, mooi geschreven! Ik heb nu ook ‘vakantie’ en wilde met Kerst helemaal niks doen. Niet online zijn in ieder geval. Toch zat ik op Tweede Kerstdag alweer achter mijn laptop om een artikel voor de volgende dag te schrijven, omdat het mij niet was gelukt om vooruit te werken. Haha. Ook gaat mijn Instagram de laatste tijd best wel goed, maar dat betekent wel dat ik bijna iedere dag actief moet zijn, anders krijg je veel minder interactie. Zucht. Vandaag heb ik een artikel online staan over dingen die ik mis van vroeger en daar schrijf ik ook nog een stukje over sociale media. Ik herken je dilemma!
Auteur
Late reactie van mij (blame it on het “offline zijn”, haha) maar bedankt voor je compliment. Fijn ook om te lezen dat het herkenbaar is wat ik schrijf. Soms vraag ik me weleens af of ik de enige ben. :)
Gelukkig voel ik dit zelf niet zo. Ik kan prima afstand nemen van de online wereld en dat is toch wel fijn!
Wat heb je dit goed verwoord! Ik herken het probleem en merk zelf gelukkig dat ik dat irritante stemmetje/schuldgevoel de laatste tijd erg goed de mond kan snoeren. We moeten tegenwoordig al zo veel, waarom zouden we ons dan ook nog eens laten leiden door de denkbeeldige stem van ons onlinebestaan?
Auteur
Bedankt voor je super lieve compliment. Inderdaad, we moeten tegenwoordig zo veel. Dan is het juist belangrijk dat je irritante stemmetjes de mond kan snoeren. :)